Weinig mensen houden er van, maar het moet toch gebeuren.
Opruimen. Als ik er aan denk dan weet ik gelijk al een rijtje te noemen met ‘betere’ dingen die ik kan doen in die tijd. Maar helaas is het af en toe nodig eens flink de boel onder handen te nemen. Dan heb ik het niet over het dagelijks opruimen van bordjes op de tafels, (snoep)papiertjes enzovoorts maar het echte opruimen.
Ik had deze week ingepland om dat eens met de zolder te gaan doen. We hebben een vrij ruime zolder en des te meer ruimte des te meer spullen, dat geldt zeker voor ons. Weten we even niet wat we ergens mee moeten, zet maar op zolder. Weggooien of bewaren? Zet voorlopig maar op zolder, daar kijken we nog wel een keertje naar. Met als gevolg dat daar een flinke verzameling spullen is ontstaan. Spullen die de huiskamer uit gedegradeerd zijn, speelgoed van de kinderen (ze zijn 18 en 16 jaar oud hier inmiddels), boeken, administratie en niet te vergeten foto’s. Heel veel foto’s.
Snel naar...
Hoe opruimen aanpakken – een beetje van Marie en een beetje van mezelf
Op het moment dat ik de zolder op kom bedenk ik me al meteen ‘hoe begin ik met opruimen’? Of meer: ‘waar begin ik in al die rommel’?
De Japanse Marie Kondo is wel de bekendste opruimgoeroe waar bijna iedereen wel eens van gehoord heeft. Ze schreef meerdere boeken en er zijn dvd’s van haar. Marie Kondo heeft 7 tips hoe je op kunt ruimen maar degene die mij het meest bij is gebleven is ‘ruim op per categorie’. En al bedoelt Marie Kondo waarschijnlijk per categorie door het hele huis, ik besluit: ‘dit is hoe ik de zolder ook aan ga pakken’. Direct weet ik ook dat ik de categorieën ‘boeken’ en ‘foto’s’ als laatste ga aanpakken omdat deze het lastigst zijn en het langst zullen duren.
Bij alles wat ik tegenkom tijdens het opruimen stel ik mezelf de volgende vragen:
- Wat willen we houden?
- Wat kan weg?
- Wat kan verkocht worden?
- Wat kan weggegeven worden?
Hoe opruimen losse spullen – makkelijker dan verwacht
Eerst pak ik de losse spullen en zie direct mijn gitaar staan. Nog mooi in de hoes en op een standaard dus geen krasje op te zien. Ooit heb ik een blauwe maandag gitaarles gehad. Maar al sinds de geboorte van het oudste kind, heb ik geen les meer gevolgd. De gitaar kan dus weg. Maar het is een goed merk en hij ziet er nog als nieuw uit dus komt de gitaar bij de stapel verkopen. Ik zet hem per toeval tegen de make-up tafel aan die in een hoek staat. Deze is ooit van mijn dochter geweest tot ze hem niet meer op haar kamer wilde hebben. En eerlijk is eerlijk, ook op de zolder vangt deze tafel alleen maar stof. De hoek van de make-up tafel wordt daarmee gelijk tot ‘verkoophoek’ gebombardeerd. Ook de kruk behorend bij de make-up tafel besluit ik te verkopen.
Dan zie ik twee houten giraffen van 1.00 en 1.30 meter hoog. Deze hebben jarenlang in de huiskamer gestaan. De een mist echter een oor en een stuk van zijn hoorn aan een kant. Deze kan dus weg en ik zet hem gelijk op een plek dicht bij de deur. Lekker duidelijk: de plek van weg ermee. De andere giraf is nog mooi, Deze wil ik weggeven of wellicht ook verkopen maar partner denkt daar anders over. Die wil hem het liefst nog bewaren. Tja, dat kan dus ook, dat je graag wilt opruimen maar dat je partner het met bepaalde stukken wegdoen niet eens is. Ik begrijp hem ook wel, de giraf is inderdaad nog mooi, maar omdat deze al zoveel jaren in de huiskamer gestaan heeft ben ik hem eigenlijk wel zat. Ik besluit hem voor nu in de hoek te zetten en er later op terug te komen.
En dan kom ik nog een stolp en een groot plateau voor kaarsen tegen. Meteen begrijp ik mijn partner. De stolp kan weg wat mij betreft, maar wat een leuke plateau is dat toch eigenlijk. Ook ik begin te twijfelen, staat deze niet nog leuk in de huiskamer? Ik besluit dat de standaard als ruilmiddel tegen de giraf kan worden ingezet. Als hij afscheid kan nemen van de giraf dan doe ik dat van het plateau. Hij gaat akkoord en zo komen beiden items in de nieuwe hoek ‘weggevers’. Omdat het grote spullen zijn waar ik nu mee bezig ben ruimt het al gelijk aardig op en dat geeft me energie om verder te gaan.
Hoe opruimen administratie – zeer makkelijk
De administratie is heel makkelijk. Alles wat zeven jaar of ouder is kan weg. Alles wat jonger is dan zeven jaar moet bewaard blijven voor de belastingdienst. Er kan eventueel nog een controle komen. Ik haal de ordners leeg en haal het papier door de papierversnipperaar. De overige ordners zet ik terug in de krat en zet ik achter het schot. Hier moeten we nog de ordners van het afgelopen jaar bij gaan doen.
Hoe opruimen speelgoed – lastiger dan verwacht
Dan kom ik een boodschappentas tegen met speelgoed van mijn zoon. Er zit van alles in. Echt rommel die meteen weg kan zoals pluche beestjes die aan het filten zijn of mini poppetjes van bijvoorbeeld spiderman maar ook een op afstand bestuurbare dino en een knuffeltje waar emotionele waarde aan zit. Ik pak er een opbergbak bij en besluit alles wat ik wil bewaren uit deze tas hier in te stoppen. Er mag ook niet meer bewaard worden dan ik in deze bak kwijt kan. En gelukkig, dat lukt me. De spullen die weg kunnen doe ik terug in de tas. Beneden heb ik voldoende boodschappentassen dus deze kan weg.
Dan zie ik heel veel playmobil. Dat is lastiger. We hebben altijd gezegd dit te willen bewaren voor als er eventueel kleinkinderen komen. Maar ja, wie zegt dat we ooit kleinkinderen krijgen en bovendien verandert de wereld zo snel, met de opkomst van VR-brillen zoals de Apple vison pro bestaat de kans dat spelen in de toekomst gebeurt met een bril op. Het mooie playmobilhuis dat nu nog steeds uitgestald staat op onze zolder zou met virtual reality zo voor de ogen van de toekomstige kinderen in beeld gebracht kunnen worden waardoor ze er op die manier ook mee kunnen spelen.
Een beetje teleurgesteld in dat beeld besluit ik om het huis en de school die er naast staat uit elkaar te halen en in twee aparte opbergboxen te bewaren. Ik bedenk me nog wel om van allebei de handleiding uit te draaien en bij de bak toe te voegen. Je weet maar nooit of het toch ooit nog gebruikt gaat worden.
Er staat nog meer speelgoed in de kast. Dit speelgoed is al eerder uitgezocht en in opbergboxen opgeborgen. Na een vlugge blik besluit ik dat ik het laat staan voor wat het is.
Hoe opruimen boeken – heel moeilijk
Dan moet ik er nu toch echt aan, de boeken. Er staat een krat en twee dozen vol met boeken. Voornamelijk boeken die ik nog nooit gelezen heb. Ik bekijk elk boek aandachtig, lees de achterkant, blader er even doorheen om te zien hoeveel bladzijdes het boek heeft en om te kijken naar de lettergrootte. De boeken die ik al gelezen heb besluit ik weg te doen, op de zeven delen van Harry Potter na. Dit scheelt wel al een halve doos.
Daarnaast bedenk ik me bij elk boek wat de reden is waarom ik hem nooit gelezen heb. En zo beslis ik bij elk boek of deze mag blijven of niet. Informatieve boeken over andere landen, fotografie en kunst besluit ik allemaal te bewaren en geef ik direct een plekje in de kast. Uiteindelijk hou ik net iets meer dan een halve krat aan boeken over. Ook deze boeken berg ik op in een opbergbox. Ik heb er een dubbel gevoel van. Het doet me pijn om boeken weg te doen maar ik ben ook trots dat het me gelukt is een selectie te maken.
Hoe opruimen foto’s – niet te doen
Als laatste stort ik me op de foto’s. Dit blijkt de lastigste klus van allemaal. Elke foto brengt je weer tot een andere herinnering. Omdat de middag al bijna overgaat in de avond besluit ik: foto’s wegdoen, dat kan ik niet. Het zijn allemaal mooie herinneringen. Van lange tijd geleden, dat wel, want tegenwoordig heb je allemaal digitale foto’s. Dat scheelt gelukkig wel in de rommel.
Maar de oude foto’s besluit ik in de komende weken in te gaan plakken. Ik zorg er dus voor dat er stapeltjes gemaakt worden van foto’s die bij elkaar passen en in de week na mijn opruimsessie koop ik een aantal fotoalbums. Alles wordt netjes ingeplakt en de boeken worden netjes weggezet in de kast waar eerst de stapels met foto’s lagen. Wat geeft dit me meer rust ondanks dat ik geen foto weggegooid heb.
Hoe nu verder – direct doen en niet mee wachten
Uiteindelijk sluit ik alle opbergboxen af met een deksel zodat alles wat er in zit stofvrij blijft en zet alle boxen achter het schot. De spullen die weg kunnen breng ik meteen naar beneden en worden direct in de kliko gedaan. Dit voelt echt goed.
Van de spullen die ik wil verkopen maak ik een foto om later op marktplaats te zetten. met spullen die ik wil weggeven doe ik hetzelfde. Ik vraag eerst familie en vrienden of ze ergens in geïnteresseerd zijn en zet daarna alles op Facebook. Binnen twee weken ben van ik bijna alles af. Wat ik niet verkocht of weggegeven heb besluit ik naar de kringloop te brengen. En wat daar niet geaccepteerd word, gooi ik alsnog weg.
Wat doet opruimen met je?
Is opruimen belangrijk? Ja, ik ben van mening van wel. Het gezegde ‘een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd’ klopt volledig. Wanneer ik ’s avonds met een kop koffie op de bank zit, heb ik een voldaan gevoel. De druk die ik mezelf al weken opgelegd heb om de zolder eens onder handen te nemen is weg. Het voelt heerlijk. En in de weken erna wordt dat voldane gevoel alleen maar sterker als er weer spullen weggaan. Op naar de volgende opruimactie. Mijn kledingkast.
